Do najcenniejszych zabytków Gminy Mszana należy stara plebania w Połomi przy ulicy Centralnej. Podlega całkowitej ochronie prawnej (wpisana do rejestru zabytków województwa katowickiego pod nr 741/66). W 2013 roku stara fara została wyremontowana w ramach Kompleksowej Rewitalizacji Centrum Połomi. Obecnie mieści się tutaj Ośrodek Wsparcia dla Osób Niepełnosprawnych.
Budowę probostwa rozpoczęto 24 kwietnia 1811 roku. Fara obejmowała 7 pokoi, 1 spiżarkę i 2 kuchnie. Zabudowania gospodarcze stanowiły mniejsza i większa stodoła, stajnia na 6 koni i 12 krów, remiza i 1 spichrz zbożowy. Budynek połomskiego probostwa był jak na owe czasy bardzo reprezentacyjny. Jego budowniczym był ks. Johannes Meer, który przez wiele lat kierował połomską parafią. Pochodził z Wallhofer. Jak pisał w swojej monografii z 1959 roku Ludwik Musioł (publikacja powstała na prośbę ks. Romana Kopyty, ówczesnego proboszcza Połomi), ks. Johannes Meer urodził się w 1741 roku, a połomskie probostwo otrzymał z początkiem lipca 1776 roku. Pracował tutaj do swojej śmierci, do 3 sierpnia 1824 roku.
Na starej farze przez długie lata mieścił się ośrodek zdrowia, poczta i przedszkole. Później budynek niszczał aż do czasu generalnego remontu. Na frontowej ścianie probostwa znajduje się tablica z piaskowca, na której wyryty został napis (w tłumaczeniu): "Roku 1811. D:24 Apri: Poczęta. Dziekan. Johann Meer".
Oprócz zabytkowej plebanii wart zwiedzenia jest również teren pobliskiego cmentarza z I połowy XIV wieku. Przy wejściu na cmentarz znajduje się zespól figuralny, w skład którego wchodzą: krzyż "Męki Pańskiej" z 1853 r., figura świętego z 1876 r. oraz figury Matki Boskiej z Dzieciątkiem z 1878 r. Staraniem Gminy Mszana w 2019 roku rzeźby zostały poddane gruntownej konserwacji.
Obiekt w centrum Połomi, dziś budynek wielofunkcyjny, który powstał w 1878 roku jako pierwsza murowana szkoła w tej miejscowości. W roku 1890 szkoła była 3 – klasowa i liczyła 290 dzieci. Budynek użytkowano jako obiekt szkolny do roku 1995.
W 1995 r., po wybudowaniu nowej szkoły podstawowej w Połomi, "stara szkoła" pozostawała opuszczona. W 2002 r. Gmina doraźnie zabezpieczyła obiekt (zabicie deskami i dyktą otworów okiennych i drzwiowych). Przez kilka obiekt niszczał. W latach 2010/2011 został gruntownie odremontowany i na powrót pełni funkcje publiczne. Obecnie jest to budynek wielofunkcyjny, gdzie mieści się punkt apteczny, Ośrodek Zdrowia oraz Ośrodek Pomocy Społecznej, a także drobne usługi. Na drugim piętrze znajduje się sala konferencyjna, z zachowanym w tym pomieszczeniu oryginalny murem pruskim.
Kamień węgielny pod świątynię położono w 1896 roku. Poświecenia świątyni dokonał ks. kardynał Georg Kopp z Wrocławia w dniu 24 kwietnia 1898. Kościół zbudowano w stylu neogotyckim według projektu Ebersa, zaś pracami budowlanymi kierowała firma braci Fuchs z Rybnika. Wewnętrzne wyposażenie kościoła: ołtarze, ławki, ambonę, chrzcielnicę, konfesjonał i szafy dostarczył rzeźbiarz Józef Rzytki z Raciborza. Michał Rzytki odmalował kościół. Organy wybudowała firma Klimosz i Dürschlag z Rybnika. Budowa kościoła kosztowała 48 000 ówczesnych marek. Budowniczym kościoła był ówczesny proboszcz mszański ks. Wilhelm Tusker.
Podczas II wojny światowej kościół, jego wieża i ściany zostały w znacznym stopniu uszkodzone. Zabrano wszystkie dzwony. W latach 1946-48 odbudowano wojenne zniszczenia. W roku 1981 ks. bp Herbert Bednorz poświęcił trzy nowe dzwony, o imionach: Maria, Józef i Rafał o łącznej wadze 1500 kg. W roku 1984 dach kościoła pokryty został blachą miedzianą. W latach 2003-2004 wybudowana została kaplica przedpogrzebowa. Stanęła ona na miejscu starego probostwa. Jej projektantami było dwoje młodych mszańskich architektów: Agnieszka Kuś i Tomasz Holona, a ceramiczne elementy wystroju wewnętrznego wykonał Wojciech Dzienniak. W ramach podjętych prac uporządkowano także obejście kaplicy. W roku 2005 Maciej Tomaszewski z Gliwic przeprowadził kapitalny remont oraz konserwację mszańskich organów, zaś w roku 2006 przeprowadzono remont ławek. W latach 2012-2018 przeprowadzono generalny remont wnętrz przywracając im dawny, neogotycki charakter. Został również odtworzony neogotycki ołtarz główny.
Na terenie gminy znajdują się także 32 krzyże przydrożne. Wszystkie (poza drewnianym z ul. Mickiewicza) są krzyżami Męki Pańskiej.
